The day after tomorrow.

Cyprus reached a €10bn bailout deal with international lenders on Monday (25/03/2013) morning. The deal avoids a levy on bank accounts but will force large losses on big deposits in the island’s two largest lenders Bank of Cyprus and Laiki Bank. What is important is that the European Central Bank will keep its emergency lifeline open to Cypriot banks thus the Cyprus banking system will remain operational.

Everybody agrees that the Cypriot economy has suffered a serious shock and it will take some time before recovery. The deal is painful but necessary.
Key things to note for the new program are:

• it spares all bank deposits below €100,000.
• It affects only bank accounts held at Laiki Bank (Marfin Popular Bank) and Bank of Cyprus. Bank accounts or deposits in other banking institutions are not affected.
The day after tomorrow.
Despite the blow on the economy, Cyprus continuous to have considerable advantages as an international business destination.

The main are:

1. Lowest tax in Europe. The corporate tax will go to 12.5% from 10%, but it will still be the lowest in Europe.
2. A favorable and business oriented tax system.
3. An impressive network of Double tax treaties.
4. Member of the European Union and not a tax heaven.
5. Business educated personnel.
6. Stable and trustable legal framework.

The failure of the system in Cyprus was triggered by the wrong business decisions of the Boards of Directors of the two main banks Laiki Bank and Bank of Cyprus who decided to invest in the Greek bonds at a time that international markets were selling. The haircut in Greece created from one day to the other a €5bn deficit in the Cyprus banking sector which in turn initiated a tsunami effect on the rest of the economy.

As a result, the source of the crisis was not with the system as such or the Cyprus business model.
It is true that the depositors of the banks that created the problem (Laiki Bank and Bank of Cyprus) are penalized. The freezing of a percentage in deposits over €100,000 for some time is profoundly illegal and it is certain that legal action will be taken by the bank’s clients. Nevertheless, the loss will be compensated by the Bank of Cyprus’s shares the value of which will increase in the future.
However, we all need to see the next day.

The advantages that Cyprus has to offer as a business center are still there and cannot be ignored by the international  business community. On the contrary, the current crisis creates unique opportunities.
Cyprus has rich natural gas resources and in a matter of 2 to 3 years, income will flow in from investment and in 5 to 10 years from the proceeds from the exploration of gas. Therefore the potential is still there.

From our side we will work hard to keep or regain the confidence of our clients and provide the best possible service and advice.
 

Δημοκρατία ώρα μηδέν.

Πέρα και έξω από κάθε αρχή δημοκρατικής νομιμοποίησης είναι η απόφαση του Eurogroup που "λήφθηκε" τις πρωινές ώρες της 25ης Μαρτίου 2013 με την συγκατάθεση της Κυπριακής κυβέρνησης και αφού προηγουμένως η Κυπριακή Βουλή ψήφισε τον περίφημο Νόμο περί "εξυγίανσης" των τραπεζών και άλλων ιδρυμάτων.

Αποφασίστηκε, ή επιβλήθηκε δία του εκβιασμού, η καταλήστευση και ο βιασμός του Κυπριακού λαού καθώς και η παραβίαση Συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, μέσα από παράνομες - σκοπίμως κατεπείγουσες - διαδικασίες και υπό το βάρος ενός ανήθικου και πρωτοφανούς εκβιασμού. 

Ο λαός με τις πρόσφατες προεδρικές εκλογές έδωσε στο Πρόεδρο της Δημοκρατίας (ΠτΔ) μία ξεκάθαρη και αδιαμφισβήτητη εντολή, κατόπιν δικών του σαφών και μη επιδεχουμένων αμφίσημης ερμηνείας, δεσμεύσεων. Όχι στο κούρεμα καταθέσεων, όχι στην αύξηση του εταιρικού φόρου, όχι στις ιδιωτικοποιήσεις.

Η δημοκρατική νομιμοποίηση με την οποία ήταν περιβλημένος ο ΠτΔ κονιορτοποιήθηκε εν ριπή οφθαλμού αφήνοντας αφ' ενός τον ίδιο εκτεθειμένο και μετέωρο αλλά και αφ' ετέρου το λαό προδομένο.

Δεν συζητώ εάν ο ΠτΔ είχε ή δεν είχε επιλογές, ούτε εάν φέρει ή δεν φέρει (την κύρια ή δευτερεύουσα) ευθύνη για την κρίση που κλήθηκε να διαχειριστεί. Ούτε αμφισβητώ ότι πέρασε εφιαλτικές στιγμές και ουδείς θα ήθελε να ήταν στην θέση του.

Το ζήτημα είναι ότι -  όπως και να το δεις - δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η βούληση, η εντολή και η θέληση του Κυπριακού λαού όπως αυτή εκφράστηκε πριν λίγες εβδομάδες  στη κάλπη,  πετάχτηκε στο κάλαθο των αχρήστων την επομένη. Όλες οι βασικές δεσμεύσεις που δόθηκαν από τον νυν Πρόεδρο όχι μόνο αναιρέθηκαν ως εάν να μην δόθηκαν ποτέ,  αλλά έγινε ακριβώς το αντίθετο.

Γιατί να κάνουμε εκλογές λοιπόν;

Ποιος ο λόγος της πολύμηνης αντιπαράθεσης, των "συμβολαίων" με το λαό και όλων των άλλων που υποχρεωθήκαμε να ανεκτούμε το προηγούμενο διάστημα;

Με ποια δημοκρατική νομιμοποίηση θα πορευθεί στο εξής η κυβέρνηση όταν η πρώτη πολιτική της πράξη ήταν να αυτοαναιρεθεί και να παραβιάσει τα συμφωνηθέντα με το εκλογικό σώμα; 

Με ποιο τρόπο θα εκφράσει η Βουλή των Αντιπροσώπων την βούληση του λαού όταν και η ίδια συνήργησε στην κατάργηση της λαικής κυριαρχίας;

Είναι προφανές ότι ο πολιτικός μας πολιτισμός έχει χρεωκοπήσει προ πολλού όπως εξάλλου έγινε και με την οικονομία μας. Γιατί στο τέλος της ημέρας όλα είναι αληλένδετα. Εάν είχαμε ψηλότερο κριτήριο και καλύτερες αντιστάσεις δεν θα φτάναμε στο έσχατο σημείο εξευτελισμού που έχουμε φτάσει.  

Η κρίση επιφέρει κατάργηση βασικών δικαιωμάτων.

Η Κύπρος διέρχεται από μια πρωτοφανή οικονομική κρίση. Αυτή δεν είναι η ώρα για την σε βάθος νομική ανάλυση των διαφόρων θεμάτων που προκύπτουν από τις αποφάσεις και τις πρακτικές του Eurogroup. Ωστόσο, αυτό που είναι προφανές είναι ότι από την περασμένη Παρασκευή γινόμαστε μάρτυρες μιας άνευ προηγουμένου κατάργησης των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών, πάνω στις οποίες η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει σχεδιαστεί και οικοδομηθεί. Τα πρώτα συμπεράσματα που συνάγονται είναι τα εξής :


1. Υπήρξε μια άνευ προηγουμένου παραβίαση των νομικών δικαιωμάτων που προστατεύονται από την εθνική νομοθεσία, το Σύνταγμα της Κύπρου, τις Συνθήκες ίδρυσης της Ευρωπαικής Ένωσης,  την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2. Το κράτος δικαίου έπαψε να υπάρχει. Το κράτος δικαίου απαιτεί από την κυβέρνηση να ασκεί την εξουσία του σύμφωνα με το νόμο. Η αρχή αυτή αναφέρεται συχνά ως «κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου." Στην περίπτωση αυτή παραγνωρίζονται τα δικαιώματα, οι νόμοι και οι διασφαλίσεις που υφίστανται ενώ είναι προφανές ότι το Eurogroup και η κυβέρνηση δρουν παράνομα.

3. Το δικαίωμα της εκπροσώπησης των εργαζομένων στις συζητήσεις που επηρεάζουν τη ζωή ή την εργασία τους από τις συντεχνίες στην ανύπαρκτη. Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων αγνοούνται παντελώς σε αυτή τη διαδικασία, δεν συμμετέχουν στις συζητήσεις και στην ουσία οι εργαζόμενοι δεν έχουν φωνή.

4. Η αρχή ότι δεν είναι δυνατόν να τροποποιηθούν βασικοί όροι των συμβάσεων εργασίας μονομερώς καταργείται. Οι μισθοί των εργαζομένων, οι όροι απασχόλησης και άλλα δικαιωμάτων καταργούνται μονομερώς.

5. Οι 4 θεμελιώδεις ελευθερίες στις οποίες η Ευρωπαϊκή Ένωση ιδρύθηκε, δηλαδή την ελεύθερη κυκλοφορία των αγαθών, κεφαλαίων, υπηρεσιών και εργαζομένων παραβιάζονται. Ειδικά η ελευθερία διακίνησης κεφαλαίου με τους περιουρισμούς που θα τεθούν καταργείται.

6. Το δικαίωμα της ιδιοκτησίας και την κλοπή των καταθέσεων των καταθετών από τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους, δεν έχει προηγούμενο στην Ευρώπη.

7. Η αρχή της ισότητας ενώπιον του νόμου αγνοείται καθώς οι άνθρωποι σε παρόμοια θέση αντιμετωπίζονται διαφορετικά χωρίς καμία αιτιολόγηση.

Κανείς δεν αμφισβητεί ότι διερχόμαστε μια πρωτοφανή κρίση. Από την άλλη πλευρά το κράτος δικαίου είναι το κράτος δικαίου. Κατάσταση αναρχίας δεν πρέπει και δεν είναι μια επιλογή.

Unprecedented abolition of fundamental rights.

Cyprus goes through an extraordinary financial crisis. This is not the time for in depth legal analysis of the various issues that result from the decisions and practices of the Eurogroup. However, what is obvious is that since last Friday we witness an unprecedented abolition of fundamental rights and freedoms on which the European Union was conceived, inspired and built. The initial conclusions we can make are:

1. There has been an unprecedented violation of legal rights protected by national laws, the Constitution of Cyprus, the Treaties establishing the European law, the European Convention of Human Rights and the Charter of Fundamental Rights of the European Union.
2. The rule of law ceased to exist.  The rule of law requires the government to exercise its authority under the law. This principle is often referred as "no one is above the law." In this case recognized rights , laws and safeguards are totally ignored and the Eurogroup and the government  profoundly acts illegally.
3. The right of representation of workers in discussions affecting their lives or work  through trade unions in non-existent.  Employees representatives were totally ignored in this process, are not involved in the discussions and in essence worker's do not have a voice.
4. The principle that it is not possible to amend fundamental terms of employment contracts unilaterally is abolished. Worker's salaries, terms of employment and other rights are unilaterally  diminished.
5. The 4 fundamental freedoms on which the European Union was established i.e. freedom of movement of goods, capital, services, and people, are ignored. The restrictions of capital that will be imposed soon violate the principle of free movement of capital.
6. The right to property and the theft of people's deposits from their bank accounts has no precedent in Europe.
7. The principle equality before the law is ignored as people in similar position are treated differently without any justification.

Nobody disputes that we are in a crisis. On the other hand the rule of law is the rule of law. Anarchy should not and is not an option.

The financial crisis in Cyprus has geopolitical roots.

The unprecedented financial crisis in Cyprus does not have its roots in economical reasons but geopolitical. Germany (and the United States), using Eurogroup and the Eurozone as a vehicle, wants desparately to control the rich natural gas resources found in the shores of Cyprus. Control of energy resources is what is at stake. Thus Cyprus’s will and Cyprus’s political system must be under total control and the way to do this is by throwing the economy and the country in a hugh debt for the next two or three decades. Integral part of this strategy is the exclusion or minimisation of Russian influence in the island. That is why Eurogroup (i.e. Germany and the United States) insists that deposits or funds that belong to Russians must leave island. The fact that Russian businessmen prefer Cyprus as safe place to deposit their funds and run their businessess is anathema for Germany. The object is to strip Cyprus from any Russian influence and control the Cyprus economy and thus energy resources in the forthcoming years.

Η απόφαση του Eurogroup είναι εκτός Ευρωπαϊκής έννομης τάξης.

Η απόφαση του Eurogroup είναι εκτός Ευρωπαϊκής έννομης τάξης. 

To Eurogroup είναι ένα ανεπίσημο σώμα το οποίο αποτελείται από τις 17 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) που συμμετέχουν στην ζώνη του Ευρώ με στόχο της διαχείριση της ενιαίας νομισματικής αγοράς του ευρώ. Σε αυτό συμμετέχουν ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υπεύθυνος για την Οικονομική και Νομισματική Πολιτική και ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Ο ρόλος του Eurogroup είναι συντονιστικός και δεν έχει οποιαδήποτε νομοθετική ή εκτελεστική αρμοδιότητα. 

Θεμέλιο της ΕΕ είναι το κράτος δικαίου. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι ενέργειες ή αποφάσεις ή νομοθετήματα οποιουδήποτε οργάνου την ΕΕ πρέπει να εδράζεται στις Συνθήκες που έχουν εγκριθεί από όλα τα κράτη μέλη. Οι Συνθήκες αποτελούν το σύνταγμα της ΕΕ και κανένα όργανο δεν μπορεί να λειτουργεί εκτός του πλαισίου των Συνθηκών.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι επιφορτισμένη με το έργο της εφαρμογής του Ευρωπαϊκού Δικαίου.

Το Δεκέμβριο του 2009, τέθηκε σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας. Αναπόσπαστο μέρος της ήταν ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Charter of Fundamental Rights of the European Union). Ο Χάρτης αντικατοπτρίζει επίσης τις αρχές που προκύπτουν από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Εξάλλου από το 2009 οποιαδήποτε χώρα για να γίνει κράτος μέλος της ΕΕ πρέπει να υπογράψει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΔΑ).

Σε σχέση με το δικαίωμα περιουσίας, το άρθρο 17 του Χάρτη αναφέρει ότι:

 « 1. Κάθε πρόσωπο δικαιούται να είναι κύριος των νομίμως κτηθέντων αγαθών του, να τα χρησιμοποιεί, να τα διαθέτει και να τα κληροδοτεί. Κανείς δεν μπορεί να στερείται την ιδιοκτησία του, παρά μόνον για λόγους δημόσιας ωφέλειας, στις περιπτώσεις και υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στο νόμο και έναντι δίκαιης και έγκαιρης αποζημίωσης για την απώλειά της. Η χρήση των αγαθών μπορεί να υπόκειται σε περιορισμούς από το νόμο, εφόσον αυτό είναι αναγκαίο προς το γενικό συμφέρον.» 

Παρόμοια άρθρα υπάρχουν και στο Πρόσθετο Πρωτόκολλο 1 της ΕΣΔΑ αλλά και στο Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Άλλη βασική Ευρωπαϊκή αρχή δικαίου είναι αυτή της αναλογικότητας. Δηλαδή η επέμβαση σε ένα δικαίωμα πρέπει να είναι ανάλογη με τον επιδιωκόμενο σκοπό και να μην καταργεί το περιουσιακό δικαίωμα.

Στην δική μας περίπτωση είναι ξεκάθαρο ότι:

(1) το Eurogroup δεν έχει καμία νομική εξουσία να λάβει την απόφαση που έλαβε η οποία καταστρατηγεί της Συνθήκες της ΕΕ τόσο διαδικαστικά όσο και ουσιαστικά.

(2) Η απόφαση του Eurogroup ούτως ή άλλως καταστρατηγεί τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα που προστατεύονται από τις Συνθήκες και το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και ως εκ τούτου είναι παράνομη και άκυρη.

Ως Κυπριακή Δημοκρατία οφείλουμε να καταγγείλουμε την απόφαση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και να ζητήσουμε άμεση σύγκληση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που είναι τα μόνα αρμόδια όργανα να επιληφθούν του θέματος και να επαναφέρουν την νομιμότητα. Νοείται ότι το δικαίωμα προσφυγής στα Κυπριακά Δικαστήρια είναι ανοικτό σε οποιοδήποτε πολίτη παρά το ότι υπό τις περιστάσεις δεν υπάρχει χρόνος για να επιζητηθεί αποτελεσματική θεραπεία.

Το κούρεμα συνιστά κλοπή στο φως της ημέρας.

Η πρόταση για κούρεμα των καταθέσεων συνιστά στην ουσία κλοπή και παράνομη παρέμβαση σε ιδιωτική περιουσία. Δεν είναι δυνατόν με Νόμο ή άλλως πως το κράτος να επεμβαίνει σε κινητή περιουσία, όπως τραπεζικούς λογαριασμούς οποιουδήποτε, και να αφαιρεί ετσιθελικά οποιοδήποτε ποσό χρημάτων.

Η κυβέρνηση και /ή ή Βουλή οφείλει να ενεργεί σύννομα και εντός των πλαισίων του Συντάγματος και του κράτους δικαίου. Η απαλλοτρίωση περιουσίας επιτρέπεται από το Σύνταγμα, κατά περιοριστικό τρόπο, μόνο στη περίπτωση ακίνητης ιδιοκτησίας και υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Ελλείπει επομένως οποιαδήποτε Συνταγματική βάση για να εγκριθεί το προτεινόμενο νομοσχέδιο.

Ούτε οι τράπεζες νομιμοποιούνται στο να ενεργήσουν σύμφωνα με το προτεινόμενο νομοσχέδιο διότι αυτό είναι έκδηλα αντισυνταγματικό. Οποιαδήποτε αφαίρεση χρημάτων από λογαριασμούς θα είναι παράνομη και είναι βέβαιο ότι θα επιφέρει αστικές και ποινικές ευθύνες σε αυτούς που θα αναλάβουν να το υλοποιήσουν.

Επιπλέον το κούρεμα παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα που προστατεύονται από αυτή και ειδικότερα το δικαίωμα ιδιοκτησίας. Υπάρχουν πάμπολες αποφάσεις του Ευρωπαικού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αλλά και του Ανωτάτου Δικαστηρίου που αναλύουν το θέμα και υπερτονίζουν τη σημασία προστασίας ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων.

Είναι αδιανόητο πως λήφθηκε αυτή η απόφαση αγνοώντας προκλητικά την νομοθεσία και τους κανονισμούς που ισχύουν στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι ως εάν να εισέρχεται ο κλέφτης σπίτι σου και να σε κλέβει στο φως της ημέρας και να σου λένε ότι δεν  μπορείς να αντιδράσεις.

Η απάντηση στα διλήμματα είναι απλή. Ούτε το Eurogroup, ούτε η κυβέρνηση μας νομιμοποιούνται στο να αποφασίσουν και να ενεργούν παράνομα κατά προφανή παράβαση όλων των θεμελιωδών νομικών αρχών και δικαιωμάτων  επί των οποίων εδράζεται η Ευρώπη. ΄

Αν εγκριθεί το κούρεμα αυτό θα σημαίνει ότι εισερχόμαστε σε περίοδο αναρχίας, κατάργησης του κράτους δικαίου και στο τέλος της ημέρας κατάργηση κάθε αυτονόητης νομικής προστασίας που απολάμβανε ο κάθε πολίτης μέχρι σήμερα.