Παράδειγμα δικαστικής ευρηματικότητας αποτελεί πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε ότι αφορά την οδήγηση με χρήση κινητού τηλεφώνου.
"ΣΤΕΡΕΩΣΗ του κινητού τηλεφώνου στο αφτί με τη χρήση του ώμου, ενώ οι παλάμες είναι στο τιμόνι, σημαίνει ότι το τηλέφωνο συγκρατείται στο αφτί εν μέρει με τη χρήση της παρειάς και εν μέρει με τη χρήση του ώμου. Ο ώμος, όμως, είναι μέρος του χεριού".
Με αυτή τη κρίση του το Εφετείο απέρριψε έφεση οδηγού ο οποίος κριθεί ένοχος από το πρωτόδικο Δικαστήριο ότι οδηγούσε αυτοκίνητο χρησιμοποιώνταςτηλέφωνο με τα χέρια του.
Βεβαίως ο σχετικός Νόμος απογορεύει την χρήση των χεριών κατά τη διάρκεια της οδήγησης. Με αυτή την απόφαση κρίνεται ότι ο ώμος αποτελεί προέκταση των χεριών κάτι που μπορεί να λεχθεί από κάποιους ότι είναι παραταβηγμένο.
Εάν από την άλλη το Εφετείο αποφάσιζε ότι η στήριξη του κινητού τηλεφώνου στο αφτί με τη χρήση του ώμου κατά την διάρκεια της οδήγησης δεν παραβιάζει το Νόμο τότε μπορούμε να φανταστούμε ότι όλοι μας την επομένη θα οδηγούσαμε με το κεφάλι σε ορθή γωνία και το τηλέφωνο από κάτω. Επομένως ορθά το Δικαστήριο αποφάσισε με βάση το πνεύμα και επιδίωξη του Νόμου παρά με το αυστήρο γράμα του Νόμου.
No comments:
Post a Comment